Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

logo Instytutu z motywem liścia akantu

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Biblioteka im. prof. Lecha Kalinowskiego

Biblioteka Instytutu Historii Sztuki gromadzi ponad 50 tysięcy pozycji katalogowych i stanowi jeden z największych oraz najstarszych księgozbiorów o profilu historycznoartystycznym w Polsce.

Początki biblioteki łączą się ściśle z założeniem w roku 1882 pierwszej na ziemiach polskich katedry historii sztuki. Jej twórca, prof. Marian Sokołowski, od początku wyposażył ją w tzw. „aparat naukowy” składający się z zakupionego rok wcześniej księgozbioru i odlewów gipsowych. Początkowo biblioteka i cały Gabinet Historii Sztuki mieścił się w prywatnym mieszkaniu prof. Sokołowskiego przy ul. Wielopole 6. Po wybudowaniu w roku 1888 gmachu Collegium Novum, przeniesiono tam bibliotekę razem z Gabinetem Historii Sztuki i Gabinetem Archeologicznym. W kolejnych latach lokalizacja biblioteki zmieniała się jeszcze dwukrotnie: po II wojnie światowej wraz z instytutem została ona przeniesiona do Collegium Maius, a w roku 1992 do Collegium Iuridicum przy ul. Grodzkiej 53.

Darczyńcami na rzecz biblioteki w różnych latach byli między innymi prof. Józef Łepkowski, ks. Stefan Pawlicki, architekt Tadeusz Stryjeński, Władysław Łoziński, Stanisław Tomkowicz, Leonard Lepszy, Lech Kalinowski, Helena Małkiewiczówna, Wojsław Molè, Maria Rzepińska, Aleksander Siemaszko, i wielu innych. W latach 80. nasz zasób wzbogacił się o część archiwum prof. Mieczysława Porębskiego, które jest stale uzupełniane o nowe materiały dotyczące życia artystycznego po roku 1945.

7 lipca 2014 decyzją JM. Rektora Bibliotece zostało nadane imię prof. Lecha Kalinowskiego, któremu zawdzięczamy przyjęty układ systematyczny księgozbioru oraz znaczne powiększenie zasobów. Staraniem prof. Kalinowskiego biblioteka powiększyła się o znaczące pozycje zagraniczne, pochodzące z darów prof. Karoliny Lanckorońskiej i Fundacji Lanckorońskich (w latach 1980-1995) oraz zakupów z dwóch grantów The Getty Grant Program (w latach 1997 i 1999).

W latach 2008-2009 dzięki dotacji Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, w ramach programu NOVUM, dokonano gruntownej modernizacji biblioteki: zakupiono nowe umeblowanie czytelni oraz, po wzmocnieniu sklepień, w trzech pomieszczeniach magazynowych zamontowano ruchome regały, zwiększając o blisko 50% powierzchnię magazynową.

W roku 2016 rozpoczęto proces elektronicznego opracowania zbiorów w ramach systemu informacyjno-bibliotecznego Uniwersytetu Jagiellońskiego – NUKAT (obecnie ALMA).  

W 2017 roku część kolekcji starodruków IHS UJ (znajdujących się obecnie w depozycie w Bibliotece Jagiellońskiej) zdigitalizowano w ramach projektu „Patrimonium – digitalizacja i udostępnienie polskiego dziedzictwa narodowego ze zbiorów Biblioteki Narodowej oraz Biblioteki Jagiellońskiej”.

Dla stale powiększających się zbiorów w 2020 roku zaadaptowano na magazyn biblioteczny pomieszczenie w piwnicach instytutu. W roku 2022 w ramach Priorytetowego Obszaru Badawczego Heritage w programie strategicznym Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim biblioteka zrealizowała minigrant, w ramach którego opracowano i udostępniono historyczny księgozbiór prof. Jerzego Mycielskiego.